ယူနီကုဒ်ကို ပြောင်းတဲ့အခါ မမှားသင့်တာတွေ မမှားစေဖို့ ရေးခဲ့တော့ တချို့ကလည်း 

ဘာမှမဟုတ်တဲ့ အသေးအဖွဲလေးကို ဒီလောက်တောင် ပုံကြီးချဲ့ရသလားလို့ ထင်ကြပါတယ်။

လက်တွေ့ဥပမာ ပြစရာ ကြုံလာတာ တစ်ခု ရှိတယ်။ အင်္ဂလန်မှာနေတဲ့ ဖေ့့စ်ဘွတ်ခ် မိတ်ဆွေ 

အမျိုသမီးတစ်ယောက်က ပဲစဉ်းငုံကို အင်္ဂလိပ်လို ဘယ်လိုခေါ်သလဲလို့ ဂူဂယ်လ်မှာ ရှာကြည့်တော့ 

မတွေ့ဘူးတဲ့။ ဘယ်တွေ့မလဲ၊ မြန်မာစာလုံးပေါင်းက မှားနေတာကိုး။ သူက ပဲစင်းငုံလို့ ရှာတော့ မတွေ့ဘူး။ 

အမှန်က "ပဲစဉ်းငုံ" ဖြစ်ပါတယ်။ တကယ်လို့ စဉ်း ကို ညကလေးနဲ့ မရိုက်ဘဲ အက္ခရာ ဥ နဲ့ ရိုက်မိရင်လည်း 

ရှာလို့ရမှာမဟုတ်ဘူး။

နောက်ထပ် ဥပမာတစ်အနေနဲ့ ပြချင်တာတော့ တက္ကသိုလ်တစ်ခုမှာ တက်နေတဲ့ ကျောင်းသူတစ်‌ယောက်ရဲ့

အမှတ်စာရင်းကို ကွန်ပျူတာမှာ ရှာတဲ့အခါ သူ့နာမည်ကို စာလုံးပေါင်းမှားနေရင် ရှာလို့တွေ့မှာ

မဟုတ်ပါဘူး။ ဥမ္မာယဉ်ဝင်းဆိုတဲ့ နာမည်ကို စာလုံးပေါင်းမမှန်ဘဲ ဉမ္မာယဥ်၀င်းလို့ မှားပြီး စာရိုက်ရင်

ကွန်ပျူတာက ရှာမတွေ့နိုင်ဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ အက္ခရာ ဥ နေရာမှာ ညကလေး ဉ၊ ယပက်လက်

ညကလေးသတ်ရမှာကို အက္ခရာဥနဲ့ ဝလုံးနေရာမှာ သုညကို ရိုက်ထားလို့ပါပဲ။


ဈ ကိုလည်း စလုံးယပင့်နဲ့ မရေးသင့်ပါဘူး။ ဩ နဲ့ ဪကို သ ယရစ်နဲ့ ရေးရင် မှားပါတယ်။

၎င်းလည်း သူ့စာလုံး သီးသန့်ရှိတာမို့ ၄ ဂဏန်းကို အလွယ်မသုံးကြပါနဲ့။

တချို့ဖောင့်တွေနဲ့ ဖုန်းတွေမှာ အမှားကို auto convert ပြင်ပေးပေမဲ့လည်း မှန်မှန်ကန်ကန် စာရိုက်တာ

အကောင်းဆုံးပါ။ ဖတ်လို့ရရင် ပြီးတာပဲဆိုတဲ့အဆင့်ထက် အင်တာနက်နဲ့ လုပ်ငန်းသုံး

စာရင်းဇယားတွေမှာ မှန်မှန်ကန်ကန် သုံးတတ်ဖို့ အရေးကြီးပါတယ်ခင်ဗျာ။

#Credit Min Myat Maung

#kolinn